“خنده بازار”این ویژگی را دارد اما آنهایی که جریان طنز در تلویزیون را دنبال میکنند خوب میدانند که “جمعه بازار” مبدع جریان خاص و تازهای در این حوزه نیست، در آغاز دهه ۷۰ شمسی مجموعههای طنز که مبتنی به آیتم بودند متولد شدند و مورد توجه مخاطبان قرار گرفتند. مهران مدیری ستاره این مجموعهها بود که دو دهه دوام آورد و بدون رقیب جایگاه خود را حفظ کرد.مدیری و پس از او رضا عطاران و حتی مهران غفوریان پس از مدتی دریافتند که دوره تصویری کردن لطیفهها و ایجاد موقعیت طنز به شکل آیتم تمام شده و به سمت مجموعههای داستانی رفتند، مجموعههای اپیزودیک این فرصت را به نویسنده و کارگردان میداد که هم به اثرش تنوع بدهد، هم بتواند ایدهها و طرحهای مختلفی را به کار بگیرد.اما “خنده بازار” جذابیتش را مدیون چیست؟ مدیون تقلید از شخصیتهای شناخته شده و برنامههای محبوب. کاری که ایرانیهای فرهنگ دوست و هنرپرور معمولا در محافل خانوادگی به شدت به آن تمایل نشان میدهند، طنازان و هنرمندان خانواده تقلید از خاله، عمو، دایی و… را شروع میکنند و بعد به ستارههای سینما و ورزشکاران و سیاستمداران میرسند. مهمترین برگ برنده “خنده بازار” همین است.
حجم دانلود: 2 مگابایت
نظرات شما عزیزان: